Fudbal se u Prijedoru počeo igrati početkom 20. vijeka, tačnije po završetku Prvog svjetskog rata i oslobođenju od Austrougarske. Prva fudbalska lopta u Prijedor je stigla 1918. godine, a prvi fudbalski klub formiran 1919. Prijedorski fudbalski klub Slavija.

1928. godine, 23. maja u rudarskom mjestu Ljubija, nadomak Prijedora osnovan je FK Rudar Ljubija, čiji su članovi bili mahom rudari i mještani Ljubije i okolnih mjesta. Prvi zvanični meč, FK Rudar Ljubija je odigrao sa FK Hajdukom iz Prijedora, te pobijedio 2-1. Prema sačuvanim podacima prvu utakmicu odigrali su: Branko Bjekić, Sadik Burazerović, Milan Prerad, Ivan Sedlaček, Toni Hribar, Drago Nedić, Poldek Mastinjak, Jovo Gvozden, Tone Vikić, Josip Brečević i Božidar Veslić. U prvim godinama postojanja Rudar nije učestvovao u zvaničnim takmičenjima Kraljevine Jugoslavije. U toku Drugog svjetskog rata, klub je prekinuo rad.

Pravi uspon ovog kluba i prijedorskog fudbala uopšte počinje nakon Drugog svjetskog rata. U Prijedoru nastaju mnogi klubovi: OFK Prijedor, Željezničar, Žitopromet, Mladost, Celuloza i mnogi drugi. Prvu zvaničnu utakmicu nakon rata Rudar je odigrao 1947. protiv Podgrmeča iz Sanskog Mosta. Naredne godine je u Ljubiji izgrađen stadion za potrebe tima. Iste godine Rudar bilježi nastup u Kupu Maršala Tita.

1952. godine, prvi veći uspjeh Rudara, 2. mjesto u Oblasnoj ligi. U borbi za 1. mjesto bolji je bio Borac iz Banje Luke i plasirao se u Republičku ligu SFRJ (3. stepen).

1962. godine, Rudar se plasira u Međuzonsku ligu, i tu ostaje do 1967. godine, kad se prvi put u istoriji plasira u 2. Saveznu ligu – Zapad. Ulazak u Drugu ligu izborio je tim: Izetagić, Bevandić, Baškot, Mustedanagić, Miljević, Radinović, Dervić, Bećarević, Bekan, Porobić i Gombović. Iste godine Rudar, prelazi na novi stadion u Prijedoru.

1970. godine, Rudar igra u 1/16 finala Kupa Maršala Tita.

U sezoni 1970/71 Rudar igra kvalifikacije za Prvu saveznu ligu SFRJ u fudbalu protiv Proletera iz Zrenjanina. Rezultat je u Zrenjaninu bio 5-0 za Proleter, u Prijedoru 1-0 za Rudar, nedovoljno za elitni rang SFRJ. Ekipu je vodio Radoslav Zubanović.

Naredne sezone ponovo kvalifikacije za Prvu saveznu ligu SFRJ u fudbalu, ovoga puta sa Spartakom iz Subotice. U Subotici rezultat je bio 2-2 za Rudar. U Prijedoru pred 10.000 navijača, Rudar nije bio spreman za pritisak, i izgubio utakmicu rezultatom 1-3 za Spartak, tako da je Prvenstvo Jugoslavije u fudbalu ostao nedostižan za Rudar. Tada su za Rudar igrali: Janković (Hidić), Vukelja, A. Bašić, Porobić, Škondro, Gombović, Vidović, Ličina, Mandić, Bevandić i Damjanović (Crnkić), a trener je bio Radoslav Zubanović. U decembru 1979. godine oproštajnu utakmicu odigrala je cijela generacija fudbalera koji su dali značajan doprinos fudbalu i svome klubu: golman Miroslav Janković, Ivo Baškarada, Omer Bašić, Kemal Porobić, Ante Gombović, Nikola Bevandić, Simo Damjanović, Slobodan Ličina, Aki Bašić, Nemsko Ramulić i Ivo Okanović.

1973. godine Rudar ispada u Republičku ligu (3. stepen), a 1974. u Kupu stiže do 1/4 finala.

1976. godine Rudar se vraća u 2. Saveznu ligu, a 1977. osvaja 13. mjesto, 1978. fantastično 6. mjesto, a 1979. ponovo ispada u Republičku ligu. 1981. godine Rudar ispada u Regionalnu ligu (4. stepen), a u Republičku se vraća nakon 2 sezone. 1985. godine trijumfalno se vraća u Drugu saveznu liga Jugoslavije u fudbalu, nakon skoro 6 godina. Na Rudarovu nesreću, u sezoni 1987/88 reformiše se liga i zbog toga Rudar ispada u novoformiranu Međurepubličku ligu (3. stepen). Nakon samo godinu, ponovo se vraća u Drugu saveznu liga Jugoslavije u fudbalu, a 1989. u Kupu stiže do polufinala. Izbacuje velikane poput Vardara 1-0, Dinama iz Vinkovaca 4-2 i 1-1, Vojvodine 2-1 i 0-0, ali u polufinalu gubi od mostarskog Veleža. U Mostaru 1-0 za Velež, u Prijedoru 1-0 za Rudar, na penale pobjeđuju Mostarci 5-3. U polufinalu su igrali: Rešić, Madžo, Drljača, Lukić, Bihorac, Ostojić, Kevrić, Mušić (Karaman), Vojkić, Kaltak (Zdjelar) i Bjeljac. 1992. godine izbija rat u Jugoslaviji i Rudar ne igra zvanične utakmice sve do 1995. godine.

Rudar 1995. godine igra u Finalu Kupa Republike Srpske protiv Banjalučkog Borca. U Prijedoru pred 10.000 gledalaca 2-1 za Rudar Prijedor , a u Banjoj Luci pred 25.000 gledalaca 4-2 za Borac. Od 1995. takmiči se u Prvoj ligi Republike Srpske pod imenom FK Rudar Prijedor i svoje utakmice igra na Gradskom stadionu Prijedoru. U sezoni 1995/96, u grupi zapad , Rudari osvajaju prvo mjesto, a u finalu takmičenjima, nakon dvomeča sa Boksitom i poraza ukupnim rezultatom 3-7(2-1 i 2-5) završava sezonu kao vicešampion.

Od 1996 do 2001, klub je u teškoj materijalnoj situaciji, izdržava se bukvalno sam od sebe, te se grčevito bori za opstanak sa mladim timom. Nažalost u sezoni 2000/01 klub završava sezonu na 15.mjestu i ispada u niži rang, Druga liga RS, grupa zapad..

Nakon ispadanja u drugu ligu, klub konsoliduje redove i ekspresno se vraća u Prvu ligu Republike Srpske, nakon samo jedne sezone u nižem rangu. Okosnicu kluba čine domaći mladi igrači uz par starijih kao što su Igor Mandić, Slaviša Kralj i golman Dejan Marjanović. Od sezone 2002/03 klub nastavlja takmičenje u Prvoj ligi Republike Srpske. Uglavnom je plasiran u zlatnoj sredini, a najbolji plasman bilježi u sezoni 2005/06 kada zauzima 6.mjesto. Ali već naredne sezone, mora ponovo da napusti elitni rang Republike Srpske. Ovaj put „Rudari“ nisu imali sportske sreće jer, iako su završili na 13.mjestu, i imali samo 9 bodova zaostatka za tadašnjim šampionom, FK Laktaši, klub ispada zbog lošije gol-razlike u odnosu na zvorničku Drinu.

Zapažen rezultat je zabilježen u Kupu Republike Srpske, kada je tim sa Grada na Sani, po drugi put u klupskoj istoriji igrao finale namasovnijeg takmičenja u Republici Srpskoj 2006. godine. Nažalost i ovaj put fortuna je okrenula leđa timu iz Prijedora, te je u finalu sa 3-2 bila uspješnija FK Slavija Istočno Sarajevo.

U sezoni 2007/08 u klub dolazi trener Darko Nestorović i pravi snažan tim, mahom od mladih igrača, poniklih u Rudaru koji započinju jednu novu eru u istoriji kluba. Naime u sezoni 2007/08, Rudar ubjedljivo osvaja prvo mjesto u Drugoj ligi , grupa Zapad i vraća se u Prvu ligu. A naredna sezona, 2008/09 biće najsjajnijim slovima zapisana u istoriji kluba iz Prijedora . FK Rudar Prijedor je postao šampion Republike Srpske u fudbalu!I to na maestralan način;18 pobjeda,10 remija i samo 2 poraza , uz fantastičnu gol-razliku 49-19. Treba istaći da u tom periodu , od 2007-2009 tim nije izgubio nijedan meč na domaćem terenu. Ulazak u Premijer ligu izborili su: Aleksandar Novaković, Milan Kondić (golmani), Budimir Despotović, Slobodan Dobrijević, Dragoslav Stakić, Branko Ilinčić, Boris Muzgonja, Goran Kotaran, Saša Stjepić, Saša Kovačević, Arnes Brkić, Igor Golić, Nedžad Žerić, Vedran Kantar, Ognjen Dašić, Bojan Kecman, Boris Bašić, Boris Vlačina, Goran Tadić, Boban Zdjelar, Dejan Stanišić, Aleksandar Stanojčić, Nebojša Šodić. Trener Darko Nestorović.

Od sezone 2009/10 Rudar je standardni član Premijer lige. U debitanstkoj sezoni klub je zauzeo 10 mjesto, da bi u sezoni 2010/11 bili još bolje plasirani na 9.mjestu, te su bili hit sezone, jer su dugo vremena bili među 4 najbolje kluba , a u Prijedoru su igrači trenera Boris Gavrana imali sjajnu podršku vjernih navijača , te igrali veoma dopadljiv i efikasan fudbal. Napad je predvodio Mirza Džafić koji je sezonu završio sa 12 postignutih golova. Iste sezone klub je dogurao i do 1/4f Kupa Bosne i Hercegovine, gdje ga je eliminisao kasniji osvajač, Željezničar. U Sarajevu je bilo 3-0 za domaćina, a u revanšu 0-0 na Gradskom stadionu. U sezoni 2011/12 klub je imao manjih problema, ali ipak ih prevazišao i sezonu završio na 11.mjestu. Od tada Rudar uglavnom igra ili Premijer ligu ili prvu ligu RS. Tri puta je osvajao prvu ligu i isto toliko puta ispadao iz Premijer lige.

Ostale informacije o FK Rudar možete pogledati na www.rudar-prijedor.com